سازمان IEC و ITU چیست ؟

سازمان IEC

IEC : مخفف کمیسیون بین الملی الکتروتکنیک میباشد که در حوزه الکتروتکنیک اقدام به تدوین آیین نامه و روش اجرایی می نماید .

ITU : اتحادیه بین‌المللی مخابرات یا آی تی یو (ITU) یک سازمان بین‌المللی وابسته به سازمان ملل متحد است. این اتحادیه دومین اتحادیه قدیمی پس از کمیسیون راین است.

این اتحادیه وظیفهٔ قانون‌گذاری و نیز مدیریت فضای فرکانسی، تدوین استانداردهای تبادل داده و اطلاعات و همچنین کمک به رشد و توسعهٔ ارتباطات در سراسر جهان را بر عهده دارد. مقر این سازمان در ژنو سوئیس است.

سازمان IEC
سازمان IEC

میلیون ها دستگاه که با الکترونیک سر و کار دارند از استاندارد های بین المللی IEC و سیستم های ارزیابی سازگاری این سازمان استفاده می کنند تا ایمن و راحت کار کنند.

اما IEC چیست و گستره فعالیت های آن به چه صورت است؟

IEC چیست؟

استاندارد IEC مخفف International Electrotechnical Commission و مهم ترین استاندارد بین المللی برق است.

در واقع IEC یک کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک وابسته به سازمان بین المللی استاندارد ISO می باشد.

این سازمان از طریق تدوین استاندارد در موارد زیر به بازارهای جهانی و جامعه خدمت می کند:

  • صنعت برق
  • ارزیابی و انطباق محصولات
  • روش نصب و پیکربندی در کلیه فناوری های الکتریکی، الکترونیکی

IEC تجارت جهانی و رشد اقتصادی را ارتقا داده و توسعه محصولات، سیستم ها و خدمات ایمن، کارآمد و سازگار با محیط زیست را ترغیب می کند.

تاریخچه IEC

در سال ۱۸۸۱ اولین کنگره بین المللی برق در نمایشگاه بین المللی برق در پاریس برگزار شد و در همین کنگره با ایجاد یک سیستم بین المللی برای واحدهای برق و مغناطیسی موافقت شد.

پس از آن و در کنگره بین المللی برق پاریس در سال ۱۹۰۰، بحث و گفتگو میان موسسه مهندسان برق انگلیس، انستیتوی مهندسان برق آمریکا و سایر گروه ها پیرامون نیاز به یک کمیسیون آغاز شد.

این مطلب را حتما بخوانید  تجهیزات کنترلی دیگ بخار (بویلر) و دیگ آبگرم

۶ سال بعد IEC (کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک) در ۲۶ ژوئن سال ۱۹۰۶ تأسیس و افتتاح شد.

این کمیسیون که در اصل در لندن قرار داشت، در سال ۱۹۴۸ به دفتر مرکزی فعلی خود در ژنو منتقل شد.

گستره فعالیت های استاندارد IEC چیست ؟

استانداردهای بین المللی را تحت این سازمان برای کلیه فناوری های برقی، الکترونیکی و مرتبط با آن که به طور مشترک با عنوان “الکتروتکنولوژی” شناخته می شود تهیه و منتشر می شود.

استاندارد IEC طیف گسترده ای از فناوری ها را از جمله موارد زیر شامل می شود:

  • تولید برق
  • انتقال و توزیع به لوازم خانگی و تجهیزات اداری
  • نیمه هادی ها
  • فیبر نوری
  • باتری ها
  • انرژی خورشیدی
  • فناوری نانو و انرژی دریایی
  • الکترونیک
  • مغناطیس و الکترومغناطیس
  • الکتروواکوستیک
  • چندرسانه ای
  • ارتباط از راه دور و فناوری پزشکی
  • سازگاری الکترومغناطیسی

این استاندارد هم چنین رشته های عمومی مرتبط مانند اصطلاحات و نمادها و بسیاری دیگر را نیز در بر می گیرد.

استاندارد IEC همچنین چهار سیستم ارزیابی جهانی انطباق را کنترل می کند که تایید می کنند تجهیزات، سیستم یا اجزا مطابق با استانداردهای بین المللی آن هستند.

IEC در تهیه و توزیع استانداردهای لازم برای واحدهای اندازه گیری به ویژه گوس (Gauss)، هرتز (Hertz) و وبر (Weber) مؤثر بوده است.

علاوه بر این، استاندارد IEC در سال ۱۹۳۸ واژگان بین المللی چند زبانه را برای وحدت اصطلاحات مربوط به فن آوری های برقی، الکترونیکی و موارد مرتبط منتشر کرد.

الکتروپدیا

این فعالیت ها ادامه دارد و واژگان بین المللی الکتروتکنیک یا IEV نسخه آنلاین آن به عنوان الکتروپدیا شناخته می شود
یک کار مهم در صنایع برق و الکترونیک است.

IEC  با سازمان بین المللی استاندارد سازی (ISO) و اتحادیه بین المللی ارتباطات از راه دور (ITU) از نزدیک همکاری می کند.

علاوه بر این، این سازمان با چندین سازمان اصلی توسعه استاندارد، از جمله IEEE که در سال ۲۰۰۲ توافق نامه همکاری امضا کرده اند کار می کند.

هم چنین موارد زیر نیز در حیطه فعالیت های این سازمان بزرگ است.

  • اندازه گیری و ارزیابی عملکرد
  • قابلیت اطمینان
  • طراحی و توسعه
  • ایمنی و محیط زیست

کشورهای عضو IEC

در حال حاضر ۸۶ کشور عضو IEC هستند و ۸۷ کشور دیگر در برنامه های شرکت های وابسته به این سازمان شرکت می کنند.

این مرکز دارای مراکز منطقه ای زیر می باشد:

  1. آفریقا (نایروبی، کنیا
  2. آسیا و اقیانوسیه (سنگاپور
  3. آمریکای لاتین (سائوپائولو، برزیل
  4. آمریکای شمالی (بوستون، ایالات متحده
این مطلب را حتما بخوانید  بازرسی دیگ آبگرم

امروز، IEC  پیشروترین سازمان بین المللی در حوزه فعالیتی خود است و استانداردهای آن به عنوان استانداردهای ملی توسط اعضای آن تصویب می شود.

این کار توسط حدود ۱۰,۰۰۰ متخصص برق و الکترونیک فعال در صنعت، دولت، آکادمی، آزمایشگاه ها و سایر افراد علاقمند به این موضوعات انجام می شود.

اعضای کمیسیون استاندارد IEC

کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک (IEC) یک سازمان غیر انتفاعی و شبه دولتی است.

اعضای IEC کمیته های ملی هستند و کارشناسان و نمایندگانی را از صنعت، ارگان های دولتی، انجمن ها و آکادمی ها برای ارزیابی فنی و انطباق IEC تعیین می کنند.

استاندارد IEC از اعضایی تشکیل شده است که کمیته های ملی نامیده می شوند.

هر NC نماینده در این کمیته ها به صورت مستقل حافظ منافع الکتروتکنیکی کشور خود در IEC است.

این کمیته ها شامل موارد زیر هستند:

  • تولید کنندگان
  • ارائه دهندگان
  • توزیع کنندگان و فروشندگان
  • مصرف کنندگان و کاربران
  • کلیه سطوح سازمان های دولتی
  • انجمن های حرفه ای و صنفی
  • و هم چنین توسعه دهندگان استاندارد از نهادهای استاندارد ملی

کمیته های ملی به طرق مختلف تشکیل می شوند.

برخی از NCها یا نمایندگی ها فقط بخش دولتی هستند و بعضی دیگر ترکیبی از بخش دولتی و خصوصی و بعضی دیگر فقط بخش خصوصی هستند.

همکاری ها و نحوه نام گذاری در استاندارد IEC

استانداردهای IEC دارای شماره هایی در محدوده ۶۰۰۰۰-۷۹۹۹۹ هستند و عناوین آن ها شکلی مانند IEC 60417
نمادهای گرافیکی برای استفاده در تجهیزات را به خود اختصاص می دهد.

به دنبال توافقنامه Dresden با CENELEC، تعداد استانداردهای IEC قدیمی در سال ۱۹۹۷ با اضافه کردن ۶۰۰۰۰ به فرمت جدید تغییر پیدا کرده است.

به عنوان مثال نام استاندارد IEC 27 بهIEC 60027 تغییر پیدا کرده است تا نام گذاری این استانداردها از ابتدا تا کنون روال یکسانی را پیش رو داشته باشند.

به دلیل همکاری های مستمر با سایر سازمان های مرتبط، سازمان استاندارد IEC استانداردهایی را به طور مشترک با ISO ارائه داده است.

استفاده از پیشوند ISO/IEC شامل نشریات کمیته فنی مشترک بین ISO و IEC است.

سازمان IEC
سازمان IEC

به عنوان مثال موارد زیر از این دست استانداردها می باشند.

  • ISO/IEC26300 (استاندارد فرمت سند باز برای برنامه های اداری OpenDocument v1.0)
  • ISO/IEC27001 (فناوری اطلاعات، تکنیک های امنیتی، سیستم های مدیریت امنیت اطلاعات و الزامات)
  • CASCO ISO/IEC
این مطلب را حتما بخوانید  دیگ بخار و طبقه بندی آن

سایر استانداردها که با همکاری IEC و ISO توسعه یافته اند، شماره های سری ۸۰۰۰۰ مانند IEC 82045–۱ را شامل می شوند.

هم چنین استانداردهای IEC توسط سایر نهادهای صدور گواهینامه مانند موارد زیر به تصویب رسیده است:

BSI (انگلستان)

CSA (کانادا)

UL و ANSI/INCITS (ایالات متحده)

SABS (آفریقای جنوبی)

استاندارد استرالیا

SPC/GB (چین)

DIN (آلمان)

البته به این نکته توجه داشته باشید که استانداردهای IEC تصویب شده توسط سایر نهادهای صدور گواهینامه، ممکن است تفاوت های قابل توجهی با استاندارد IEC اصلی داشته باشد.

لیست برخی از استانداردهای IEC

حال که دریافتید IEC چیست چند نمونه از هزاران استاندارد منتشر شده توسط کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک (IEC) در ادامه ذکر شده اند.

استانداردهای IEC اغلب دارای اسناد و چند قسمت فرعی هستند.

عنوان اصلی استاندارد

  • IEC60027  حرف نمادهایی که باید در فناوری الکتریکی استفاده شوند
  • IEC60041 تست های پذیرش میدانی برای تعیین عملکرد هیدرولیک توربین های هیدرولیک، پمپ های ذخیره سازی و توربین های پمپ
  • IEC60045 توربین های بخار
  • IEC60050  واژگان بین المللی الکتروتکنیک
  • IEC60052  اندازه گیری ولتاژ با استفاده از شکاف های استاندارد هوا
  • IEC60059 رتبه بندی استاندارد فعلی IEC
  • IEC60064  لامپ های رشته ای تنگستن برای اهداف روشنایی عمومی داخلی و مشابه (الزامات عملکرد
  • IEC60065 دستگاه های الکترونیکی صوتی، تصویری و موارد مشابه (الزامات ایمنی
  • IEC60067  استاندارد مربوط به ابعاد و اندازه شیرها و لوله های الکترونیکی
  • IEC60261  تست آب بندی برای لوله و مجامع موجبر تحت فشار
  • IEC60263  مقیاس و اندازه برای ترسیم مشخصات فرکانس و نمودارهای قطبی
  • IEC60268  تجهیزات سیستم صدا

اتحادیه بین‌المللی مخابرات ITU

اتحادیه بین‌المللی مخابرات یا آی تی یو (ITU) یک سازمان بین‌المللی وابسته به سازمان ملل متحد است. این اتحادیه دومین اتحادیه قدیمی پس از کمیسیون راین است. این اتحادیه وظیفهٔ قانون‌گذاری و نیز مدیریت فضای فرکانسی، تدوین استانداردهای تبادل داده و اطلاعات و همچنین کمک به رشد و توسعهٔ ارتباطات در سراسر جهان را بر عهده دارد. مقر این سازمان در ژنو سوئیس است.

پنج منطقه اداری اتحادیه بین‌المللی مخابرات:

تاریخچه آمریکا اروپای غربی اروپای شرقی و آسیای شمالی آسیا و استرالیا آفریقا

در سال ۱۸۶۵ پس از اختراع تلگراف حدود بیست کشور اروپایی نهادی را تحت عنوان اتحادیهٔ بین‌المللی تلگراف تأسیس نمودند که نخستین مقررات بین‌المللی ارتباطات راه دور (مخابرات) در آن به تصویب رسید. این اتحادیه پس از کنفرانسی جهانی در مادرید اسپانیا به اتحادیه بین‌المللی ارتباطات راه دور (مخابرات) یا همان ITU تغییر نام داد. پس از تأسیس سازمان ملل متحد، در سال ۱۹۴۵، آی‌تی‌یو به نهادی وابسته به این سازمان تبدیل شد.

ITU از سه بخش تشکیل شده‌است:

  • بخش استانداردسازی مخابرات
  • بخش مخابرات رادیویی
  • بخش توسعهٔ مخابرات

ریاست اتحادیهروش تست چاه ارت

ریاست بخش ارتباطات رادیویی توسط کنفرانس مجمع عمومی چهارسالانه آی‌تی‌یو انتخاب می‌شود. ریاست این بخش، افزون‌بر مسئولیت هماهنگی بین زیربخش‌های مختلف، به‌طور مستقیم مسئولیت اداره دفتر ارتباطات رادیویی را نیز بر عهده دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *